Η συνέντευξη για το περιοδικό people οι ερωτήσεις που μου έκανε η Φωτεινή Λασπά και οι απαντήσεις που έδωσα... Σύντομα θα δημοσιεύσω αυτό που τελικά μπήκε σαν συνέντευξή "μου"... ΕΛΕΟΣ ΠΑΙΔΙΑ....
Πώς σου ''μπήκε η ιδέα'' να φύγεις εκτός Ελλάδας;
Η ιδέα γεννήθηκε μάλλον όταν γεννήθηκα κι εγώ στο Μοντερεί της Καλιφόρνιας όπου σπουδαζε ο πατέρας μου σταλμένος από το Πολεμικό Ναυτικό. Δεν έζησα καθόλου εδώ. Απλώς είχα το διαβατήριο που καθόρισε την υπόλοιπη ζωή μου: Lycee Francais d’Athenes, Παρίσι για σπουδές στη Σορβόνη, Κωνσταντινούπολη για δουλειά. Η “παγκοσμιοποίηση” ξεκίνησε για μένα στην πρώτη τάξη του σχολείου. Κάποια στιγμή ήθελα να δω το μέρος όπου γεννήθηκα, και όπου δεν έζησα καθόλου -έφυγα 2 μηνών. Την ήθελα την εμπειρία αυτή στη ζωή μου, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.
Υπήρχαν αντικειμενικοί λόγοι;
Ο λόγος που ήρθα στην Αμερική είναι πολύ πιο σημαντκός από αυτό που εμπεριέχεται στην ερώτηση σου. Είναι υπαρξιακός. Η ζωή μου και οι εμπειρίες που αναζητώ από αυτή είναι μάλλον πιο σημαντικές από τη δουλειά αυτή καθέ αυτή. Παρόλ’αυτά, όντως, από τη στιγμή που άρχισα να δουλεύω στην Τουρκία, και οι προτάσεις αυξάνονταν ολοένα και περισσότερο εκεί και μειώνονταν στη χώρα μου, αισθάνθηκα οτι ήταν η στιγμή να περάσω σε κατί άλλο. Ίσως αυτό βοήθησε στο να φύγω τη συγκεκριμένη στιγμή. Συχνά συναντούσα ανθρώπους της δουλειάς τυχαία στην Αθήνα, που μου έλεγαν. “Α, σε θέλαμε για ένα ρόλο, αλλά... Καλά δεν είσαι στην Τουρκία;” Πιθανόν δεν είχαν καν ψάξει να με βρουν. Αυτό ερχόταν πάντα σε αντίθεση με κόσμο γύρω μου, που με ρώταγε. “Μα γιατί δε σε βλεπουμε στην Ελληνική τηλεόραση πια;” Απάντηση: Γιατί ήμουν στην Τουρκία και τώρα στην Αμερική! Και όταν θα γυρίσω θα έχω τόσα καινούργια πράγματα στα μπαγάζια μου. Ανυπομονώ!
Όταν πήρες την απόφαση να φύγεις για το Λος Άντζελες, ποιές ήταν οι πρώτες κινήσεις που έκανες και ποιά η αντίδραση των γονιών σου όταν το ανακοίνωσες... Ποιός ο βασικός λόγος που πήγες εκεί;
Έκανα πολύ έρευνα στο ίντερνετ, έκλεισα σπίτι, πήρα το εισητήριο και το είπα στους γονείς μου. Δε νομίζω οτι χαρήκανε και πολύ. Η αλήθεια είναι οτι κι εγώ, ήθελα να πείσω τον εαυτό μου οτι θα μείνω 3 μήνες, και μετά θα γυρίσω. Με το που πάτησα το πόδι μου εδώ όμως, κατάλαβα οτι αν θέλεις την πραγματική εμπειρία, χρειάζεσαι χρόνο. Πολύ χρόνο. Τώρα ποιός είναι ο βασικός λόγος που βρίσκομαι εδώ; Έχει αλλάξει από τότε που ήρθα, ή τέλος πάντων έχουν προστεθεί και άλλοι. Νόμιζα οτι ήρθα μόνο για να βρω αντζέντη, να κάνω κάστινγκ, να παίζω σε ταινίες, και να κάνω μαθήματα με τον acting coach, το “Χόλιγουντ-πακέτο” δηλαδή -όχι οτι είναι λίγα όλα αυτά. Απλώς μετά από περίπου δυόμιση χρόνια, μπορείς να προσθέσεις 4 ακόμα πρότζεκτ σε τομείς συγγραφής και παραγωγής. Α και σκηνοθεσία σε extension program του UCLA.
Πόσο καιρό είσαι τώρα στο Λ. Άντζελες, πού ακριβώς μένεις, πώς ήταν οι πρώτες μέρες προσαρμογής...
Οι πρώτες μέρες που έφτασα στο Λος Άντζελες ήταν πολύ δύσκολες. Είπα ωραία τώρα έφτασα εδώ. Πότε φεύγει το επόμενο αεροπλάνο να γυρίσω; Η μια Κατερίνα, είχε επιβάλλει στην άλλη Κατερίνα να έρθει, αρχές καλοκαιριού κι όλας. Οι φίλοι μου στην Ελλάδα μου έστελναν μέσω ε-μαιλ τις φωτογραφίες τους από σαββατοκύριακα στα νησιά, κι εγώ έπρεπε να ξαναχτίσω μια ζωή από το μηδέν, χωρίς καν να ξέρω γιατί το έκανα αυτό στον εαυτό μου. Δύσκολο. Δεν ήξερα κανέναν όταν έφτασα εδώ, κυριολεκτικά. Ακόμα θαυμάζω εκείνη που ήρθε εδώ! Δεν είμαι εγώ πια αυτή! Δε νομίζω οτι θα ξαναπάω πουθενά να ξαναρχίσω από το μηδέν! Έτσι λέω τώρα δηλαδή. Τέλος πάντων τις πρώτες μέρες πήγα σε δύο κινηματογραφικά φεστιβάλ το ένα πίσω απ’το άλλο, και γνώρισα τους πρώτους μου φίλους.
Ποιοί ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που σε πλησίασαν και σε βοήθησαν...πώς έγινε η πρώτη επαφή με ανθρώπους του χώρου...( περιγραφή της πρώτης ημέρας εκεί...)
Στο Λος Άντζελες σε πλησιάζουν όλοι εύκολα στην αρχή. Αλλά οι φιλίες είναι δύσκολες. Είναι φυσικό, είναι πολύ δύσκολη πόλη. Πολλοί την κατηγορούν και παραπονιούνται αλλά όλοι τελικά την αγαπάνε. Είναι η πόλη των ονειροπόλων, γιατί όλοι θέλουν να γράψουν, να παράγουν, να σκηνοθετήσουν ή να παίξουν σε μια ταινία. Αλλά έχεις τόση πολλή δουλειά, μα τόσο πολλή δουλειά που δεν προλαβαίνεις να σηκώσεις κεφάλι. Είναι μια αρένα και τα δίνεις όλα.
Χρειάστηκε να κάνεις κάποια δουλειά εκεί προκειμένου να κερδίσεις κάποια χρήματα; Πολλοί δουλεύουν σε εστιατόρια...θα το έκανες;
Ιδανικά δε θα ήθελα να το κάνω. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Ο λόγος που οι περισσότεροι ηθοποιοί το κάνουν είναι γιατί τους αφήνει το πρωινό ελεύθερο για να τρέχουν στα κάστινγκ τους. Δεν είναι οτι δεν υπάρχουν άλλες δουλειές. Είναι οτι οι άλλες δουλειές δε σου αφήνουν το χρόνο που χρειάζεσαι για να κάνεις αυτό που ήρθες να κάνεις.
Επαγγελματικά τί έχεις κάνει αυτά τα χρόνια εκεί και τί ετοιμάζεις αυτή την περίοδο...
Έπαιξα το μικρό αυτό ρόλο στο Hangover, και ένα πρωταγωνιστικό σε ένα ανεξάρτητο independent το Kill the Habit. Αυτή η ταινία θα παιχτεί στο cinequest festival στο San Jose. Ετοιμάζω να γυρίσω την πρώτη μου ταινία σαν σεναριογράφος σε Ελλάδα και Τουρκία μέσα στον επόμενο χρόνο. Τα υπόλοιπα στα ανέφερα ήδη πιο πάνω.
Hang- over...πώς προέκυψε, ανήκεις στο βασικό καστ της ταινίας...
Ημουν τυχερή γιατί έπαιζα τέννις με αυτόν που τελικά με έστειλε στο κάστινκγ της ταινίας. Έκανα το κάστινγκ και με πήραν! Τον αντζέντη μου τον βρήκα μετά.
Έχεις μάνατζερ, πόσο δύσκολο είναι να σε αναλάβει κάποιος...πόσο ρόλο παίζει ένας καλός μάνατζερ.
Έχω αντζέντη -όχι μάνατζερ- άλλο το ένα άλλο το άλλο. Τέλος πάντων. Αυτό που κάνει έναν μάνατζερ/αντζέντη καλό ή όχι, είναι πόση δύναμη (PR) και επιρροή έχει στους CD (casting directors) και παραγωγούς. Για να καταφέρεις να σε δει ο καλός μάνατζερ/ατζέντης πρέπει να έχεις καλές προσωπικές δημόσιες σχέσεις. Για να σε υπογράψει πρέπει να του αποδείξεις το ταλέντο σου, για να συνεχίσει να ασχολείται μαζί σου πρέπει να του φέρεις λεφτά (πολλά λεφτά). Φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή. Όλο αυτό όμως όσο και αν φαίνεται περίεργο είναι μια συναρπαστική διαδικασία. Αυτό που μετράει είναι το ταξίδι.
Σταρ του Χόλιγουντ που γνώρισες και σου έκαναν εντύπωση...
Έχω γνωρίσει άπειρους σε διαλέξεις και Q&A (questions and answers) και σε προσωπικό επίπεδο. Με μερικούς μπορεί να μίλησα και δύο λεπτά, ή και να βγήκαμε για business lunch meeting αλλά προσοχή-προσοχή, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. Θέλεις όλη τη λίστα; Νame-dropping, δε θέλω να κάνω! Απ’όλους μου έμεινε μια ατάκα της Marion Cotillard που είπε οτι υποδυόμενη τους ρόλους της μαθαίνει να συγχωρεί τον εαυτό της και τους ανθρώπους, και μια άλλη ατάκα του 83χρόνου Hal Holbrook, οτι προσπαθεί όλη του τη ζωή να είναι καλός ηθοποιός! Τελικά όσο πιο ψηλά είσαι τόσο πιο ταπεινός.
Είναι εύκολο να κάνες φιλίες στο Χόλιγουντ; Φλερτ; Φλερτάρουν οι άνθρωποι στο Χόλιγουντ;
Μπα δε νομίζω, δεν ξέρω. Φαντάζομαι πως ναι. Αλλά εμένα ρωτάς; Τα έχω χαμένα. Ο επόμενος προορισμός μου θα είναι μια πόλη όπου όλα θα είναι γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις αποκελιστικά και μόνο.
Μένεις κοντά με τον Βασιλόπουλο, Ανανιάδη, Παπαργυρόπουλο; Κάνετε παρέα;
Ν-όχι. Δεν υπάρχει χρόνος! Όταν υπάρχει κάνουμε.
Πώς είναι ένα 24ωρο σου;
Τίποτα δουλειά, δουλειά, δουλειά. Είμαι σαν ένα γραφείο παραγωγής από μόνη μου. Ραντεβού, καστινγκς. Τα μαθήματα χορού είναι η μόνη μου διασκέδαση. Και μια βόλτα στο διπλανό grove. Επίσης πάω πολύ σινεμά. Είμαι σε μα περιοχή που πηγαίνεις παντού περπατώντας. Σινεμά, καφέ, μαγαζιά. Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω σινεμά μόνη μου. Μου αρέσουν οι σινεφίλ ταινίες του ιστορικού New Beverly cinema, και αυτό δίπλα στο σπίτι μου.
Τί σου λείπει από την Ελλάδα;
Μου λείπει η Αίγινα. Δε θα σταματάω ποτέ να το λέω όταν έχω την ευκαιρία. Αγαπώ τον τόπο μου πιο πολύ απ΄ότιδήποτε. Αγαπάω και μου λείπουν όλα αυτά που αντιπροσωπεύει το νησί μου για μένα: Το σπίτι μου, τα μαγαζιά του παππού μου, οι βόλτες με τη βέσπα μου, η οικογένεια μου, τα ανήψια μου, η μυρωδιά της θάλασσας στην αγαπημένη μου εξέδρα, η στροφή του σπιτιού του Καζαντζάκη, το Αιάκειον... Δεν υπάρχει στιγμή που να μην τα σκέφτομαι. Μου δίνουν πάντα όση δύναμη χρειάζομαι. Μεγάλο πράγμα η ρίζα.
Ηθοποιός, τραγουδίστρια, χορεύτρια...Τί είσαι πιο πολύ απ' όλα;
Τίποτα απ’όλ’αυτά. Όλοι είμαστε πολλά πράγματα και ψάχνουμε διεξόδους έκφρασης.
Έχεις βάλει χρονικό περιθώριο πόσο θα μείνεις εκεί; Ποιά θα ήταν η ιδανική εξέλιξη μέσα στα επόμενα χρόνια;
Θα γυρίσω πίσω. Και σε δύο-τρία χρόνια από τώρα πιστεύω να αρχίζουν να υλοποιούνται τα -τρελλά- ρομαντικά σχέδια μου. Η περίοδος απάνθρωπα σκληρής δουλειάς για μένα έχει ήδη κρατήσει 3 χρόνια, κάποια στιγμή ελπίζω να δω τι έσπειρα. Έχει ακόμα πολύ δρόμο όμως.
Πόσο σε έχει δυσκολέψει το baby- face που διαθέτεις...
Πολύ. Με διώχνουν από τα κάστινγκ που θέλουν τριαντάρες.
Η οικογένεια είναι στα άμεσα σχέδια;
Να ρωτήσουμε τι έχει να πει ο “Κύριος από πάνω”; Θα στο πω στα Αγγλικά: “If you want to make God laugh tell him your plans”. Κι επειδή του έχω πει άπειρα σχέδια στο παρελθόν για τα οποία πρέπει να έχει ρίξει πολύ γέλιο, λέω να το αποφύγω προς το παρόν. Αυτή η ερώτηση με κάνει πια να σαστίζω. Δεν ξέρω αν πρέπει να αρχίζω να ουρλιάζω για την “κακή μου τύχη”, ή να ευχαριστώ το Θεό που είμαι μόνη μου.
Υπάρχουν στιγμές που μετανιώνεις που πήγες εκεί;
Ποτέ.
Πόσο δύσκολο είναι να κάνει ένας Έλληνας καριέρα στο Χόλιγουντ;
Θα το πω μια κι έξω -και βγάλτε με για λίγο απ’έξω από την ιδιότητα μου ως ηθοποιός.
Δεν πρέπει να περιμένει κανείς από τους Έλληνες ηθοποιούς που έρχονται στο Χόλιγουντ να φέρουν άμεσα αποτελέσματα. Μπορεί να τα φέρουν αλλά μπορεί και όχι. Το να είσαι στο Χόλιγουντ είναι ήδη μια τρομερή κατάκτηση. Οι A-listers ηθοποιοί γνωστοί ανά τον πλανήτη είναι 10 ονόματα. Υπάρχει άπειρος κόσμος που θεωρειται επιτυχημένος στο Χόλιγουντ -γιατί η επιτυχία εδώ μεταφράζεται και μόνο αν εισαι “working-actor”- και ο υπόλοιπος πλανήτης δεν θα ακούσει ποτέ. Τα υπόλοιπα είναι θέμα μάρκετινγκ. Ειδικά για την Ελλάδα. Ο καθένας το διαχειρίζεται όπως θέλει.
Τίτλος που θα έβαζες για αυτή τη φάση ζωής που διανύεις...
Σα βγεις στον πηγεμό γιά το Χόλιγουντ...
